بررسی تاثیرگذاری پیاده راه خیابان رودکی شیراز و میزان رضایت مندی
استفاده کنندگان (مردم و کسبه) از آن
محمد صادق احمدی، علی دهقان، پوریه کرمی آزاد
چکیده
توسعه ساختار مدرن شهر بر سه محور: دروازه قرآن، دروازه اصفهان و محور دروازه اصفهان – دروازه کازرون، محور بازار – قصرالدشت می باشد. پیدایش اصطلاح شهر جدید و شهر قدیم به نحوی بود که بخش مسکونی جدید در ضلع غربی شهر، اختصاص به قشر ثروتمند داشت. پیدایش فضای عمومی مدرن شهری چون خیابان زند، چهارباغ صفوی و همچنین خیابان هایی مانند سعدی، رودکی، فردوسی، قاآنی، داریوش و منوچهری که در دوره های قبل به صورت شهر قدیم و جدید خود را نشان داده بود اینک صورت تمایز بخش شمالی و غربی با بخش شرقی و جنوبی نیز به آن افزوده شده است. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ به روش توصیفی – ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﻣﯽ باشد که ﺗﻼش شده است ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﮐﻪ از ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻧﻈﺮي ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﺠﺎرب ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد شناسایی شود. در اﯾﻦ روش ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ وﺿﻌﯿﺖ ﮐﻨﻮﻧﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ – اﻗﺘﺼﺎدي و ﺗﺎﺛﯿﺮات ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه و ارﺗﺒﺎط آﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﺣﺪاث ﭘﯿﺎده راه خیابان رودکی، در ﺻﺪد ﺑﺮآورد ﻣﯿﺰان رﺿﺎﯾﺘﻤﻨﺪي اﻫﺎﻟﯽ و ﮐﺴﺒﻪ ﺑﻌﺪ از اﺟﺮاي ﻃﺮح در اﯾﻦ ﻣﺤﻮر شده ایم که در این بین از ﺗﺤﻠﯿﻞ آﻣﺎري spss و ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ و ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎداري ﭘﯿﺮﺳﻮن اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. پس از مقایسه برداشت میدانی، به بررسی تجزیه و تحلیل نظر شهروندان می پردازیم. شهروندان با پاسخ دهی به 52 سوال پرسشنامه، ارزیابی پیاده رو را انجام دادند. هریک از سوالات پرسشنامه دارای پنج گزینه (خیلی مناسب، مناسب، متوسط، نامناسب، خیلی نامناسب) بودند. با توجه به اینکه پیاده راه خیابان رودکی شیراز یکی از محورهای پر رفت و آمد می باشد و قبل از ایجاد طرح، تردد وسایل نقلیه موتوری (عمومی و شخصی) در آن بسیار بود و همچنین میزان توقف و خرید شهروندان با توجه به مسیرهای ایاب و ذهاب روزانه بالا بوده است که قادر بوده در جذب شهروندان جهت خرید از واحدهای تجاری این محور در قبل از اجرای این طرح مثبت ارزیابی نماید که هم اکنون این مساله پس از اجرای طرح کاهش چشمگیری داشته است.
واژه های کلیدی: پیاده راه، رضایتمندی، خیابان رودکی، فضای عمومی
