پروژه شماره 2)

مجتمع مسکونی آماتیس

محل: شیراز کوی دانشگاه

مالک: مهندس رضایی

همکاران: مهندس آرام ارشادی – مهندس علی صلاح

اگر بخواهیم معماری تاریخی ایران را در چند كليد واژه خلاصه نماییم ، قطعا یکی از آن کلیدواژه ها هندسه خواهد بود . هندسه ای بی نظیر که شاکله فضایی و سازه ای معماری ایران را ساخته و در نوع خود بی نظیر بوده است. با تکیه بر گرایش انتقادی و بوم گرا در این پروژه، این مولفه مورد توجه، سنتز و بازنمایی قرار گرفته است و با آشنایی زدایی و تغيير در کلیشه های تاریخی آن به شکلی متفاوت و با عملکردی جدید در قالب معماری مدرن تبلور یافته است. ساختار کلی پروژه در قالبی مدرن، راسیونال و کوبیک تعریف شده و در نمای جنوبی ، هندسه ایرانی که غالبا متشکل از اشکال لوزی مانند بوده و در گذشته عناصری همچون کاربندی و مقرنس را شکل می داده، این بار با خوانشی انتقادی در قالب فرمی تجریدی از مخروط ها، سایبان های افقی را بوجود آورده که به عناصر اصلی در خوانایی بنا بدل گشته اند. در عین حال، این عناصر دارای کاربردهای متفاوتی از اسلاف تاریخی خود هستند و حضور و بروز تاریخ معماری ایران را در قرن بیست و یکم نوید می دهند.

هم نشینی رنگ ها نیز نتیجه دیگری از روانکاوی تاریخ معماری ایران بوده و با کنار هم قرار دادن سفید و آبی فیروزه ای، ترکیبی از فضای مدرن امروز و نوستالژی کهن که ریشه در روانشناسی تاریخی ایرانیان دارد، بازنمایی شده است.

پروژه شماره 3)

ساختمان مسکونی 53 کوهسار

وحدت هندسي آجرهاي مجوف مربع شكل خشكه چين در قالب قابهاي مدولار مربع شكل چوبي كل پروژه را با هندسه اي چهارگوش و تكرار شونده به شكلي يكپارچه در درون و بيرون شكل داده است. تمام اجزاي تشكيل دهنده بنا منجمله سطوح عمودي و حتي سطوح افقي معلق (سايبان ها) از اين قالب پيروي كرده اند.